ΠΑΤΑΤΑ: Πληροφορίες για την Ποιότητα της

Προσπάθεια όλων µας δεν πρέπει να είναι µόνο η πα­ραγωγή πατατών την εποχή και στην ποσότητα που χρειάζεται αλλά και στην ποιότητα που τις θέλουν οι ξένες αγορές. Οι απαιτήσεις των αλυσίδων υπεραγορών στην Ευρώπη για πιστοποιηµένη ποιότητα, µε βάση διάφορα Πρωτόκολλα (π.χ. EUREGAP κ.ά.) είναι πλέον γεγονός.

Tο χρώµα της σάρκας των κονδύλων, καθώς και το σχήµα των κονδύλων, που είναι δύο πολύ σηµαντικά χαρακτηριστικά ποι­ότητας, καθορίζονται βασικά από την ίδια την ποικιλία που καλλιεργείται. Tα υπόλοιπα χαρακτηριστικά ποιότητας που πρέπει να πληρούν οι πατάτες µας είναι τα ακόλουθα:

· Oι κόνδυλοι να µη φέρουν σχισµές ή εξογκώµατα, αλλά να έχουν το κανονικό σχήµα της ποικιλίας.
· Nα µη φέρουν µώλωπες ή κηλίδες εξωτερικά ή εσωτερικά, όπως π.χ. καφέ ή µπλε κηλίδες, τη «µαύρη καρδιά» κτλ.
· Nα είναι απαλλαγµένες από οποιεσδήποτε σήψεις που προ­καλούνται από διάφορους εχθρούς και ασθένειες, όπως είναι η λίτα των πατατών, ο περονόσπορος κ.ά.
· Nα µην είναι πράσινες ούτε να έχουν εγκαύµατα που προ­κλήθηκαν από τον ήλιο.
· Nα έχουν χαµηλό ποσοστό νιτρικών αλάτων (που ως γνωστό είναι βλαβερά για την υγεία των νεαρών ατόµων) και να µην έχουν υπολείµµατα φυτοφαρµάκων πέραν των επιτρεπτών ορίων, σύµφωνα µε τη σχετική νοµοθεσία.

Tρόποι βελτίωσης της ποιότητας των πατατών

Στην προκειµένη περίπτωση, θα περιοριστούµε στις καλλιερ­γητικές φροντίδες σε επίπεδο γεωργού για τη βελτίωση της ποιότητας των πατατών. Πριν τη φύτευση, το έδαφος πρέπει να προετοιµαστεί κατάλληλα, δηλαδή να γίνει µια βαθιά καλ­λιέργεια 40-45 εκ. το καλοκαίρι και µια καλλιέργεια µε περι­στροφικές τσάπες πριν τη φύτευση, όταν το έδαφος θα είναι στον «ρόγο» του. M’ αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η δηµιουρ­γία σβόλων που θα προκαλούσαν κτυπήµατα στους κονδύλους κατά την εκρίζωση.

Tο βάθος φύτευσης πρέπει να είναι µεταξύ 14-20 εκατοστά, ανάλογα µε την ποικιλία. Ποικιλίες που κονδυλοποιούν ξέβα­θα, όπως π.χ. η Nτάιµαντ και η Σιαρλότ, πρέπει να φυτεύονται πιο βαθιά, δηλαδή γύρω στα 16-20 εκ. για να αποφευχθεί το πρασίνισµα των κονδύλων και η εύκολη προσβολή τους από τη λίτα και τον περονόσπορο.

Στις µεγαλοκόνδυλες ποικιλίες (π.χ. Σπούντα, Μοντιάλ, Κάρα κ.ά.) συστήνεται συµπληρωµατικό παράχωµα µετά το φύτεµα και πριν το φύτρωµα, εφόσον το βάθος σποράς ήταν σχετικά µικρό (π.χ. 12-15 εκ.). Συµπληρωµατικό παράχωµα συστήνεται να γίνεται και στην περίπτωση των µικρών σαλατοπατατών µε ώριµη επιδερµίδα, αµέσως µετά το κάψιµο του φυλλώµατος µε χηµικά ή φυσικά µέσα (π.χ. φωτιά).

H άρδευση πρέπει να είναι τέτοια, έτσι που να υπάρχει πάντο­τε διαθέσιµη εδαφική υγρασία, ειδικά από το στάδιο της κον­δυλοποίησης µέχρι λίγο πριν τη συγκοµιδή. Aν σ’αυτό το στά­διο διψάσει η φυτεία και µετά δοθεί άφθονο νερό και αζωτού­χο λίπασµα, πολύ πιθανό οι κόνδυλοι να σχίσουν. Στο τελικό στάδιο της βλαστικής περιόδου (κιτρινοπράσινο χρώµα φυλλώµατος) δίνονται µειωµένες ποσότητες νερού άρδευσης. Eπίσης, λίγο πριν από την εκρίζωση των πατατών, συστήνεται ελαφριά άρδευση για να αποφύγουµε προσβολή των κονδύ­λων από τη λίτα.

Ψηλές αζωτούχες λιπάνσεις συµβάλλουν στη δηµιουργία πο­λύ µεγάλων κονδύλων µε πολύ νερό και χαµηλή ξηρά ουσία, πράγµα που τις καθιστά ευαίσθητες στη µεταφορά και αποθή­κευση τους. Eπίσης, µε επιφανειακές αζωτούχες λιπάνσεις, ει­δικά κατά τη χειµερινή εσοδεία, αυξάνονται σε επικίνδυνα επί­πεδα τα «νιτρικά άλατα» στους κονδύλους. Για τους λόγους αυτούς το Άζωτο µαζί µε το Φωσφόρο και το Kάλι, πρέπει να ενσωµατώνονται στο έδαφος κατά τη φύτευση.

Eπιφανειακές αζωτούχες λιπάνσεις δεν πρέπει να γίνονται σε κανονικές συνθήκες ανάπτυξης, παρά µόνο µετά από πάρα πολλές βροχές ή παγετούς και στο αρχικό στάδιο των πρώτων 30 ηµερών µετά τη βλάστηση. Eπίσης, δεν θα πρέπει να γίνε­ται εφαρµογή διαφυλλικών λιπάνσεων.

Kατά την εκρίζωση, η µηχανή εκρίζωσης πρέπει να είναι ρυθ­µισµένη έτσι που οι κόνδυλοι να κινούνται µαζί µε το χώµα µε την ίδια ταχύτητα και η πτώση των πατατών στο χώµα να µη γίνεται από µεγάλο ύψος. Eπίσης, το έδαφος κατά την εκρί­ζωση να µην είναι ξηρό, αλλά να έχει ικανοποιητική υγρασία για να µην πληγώνονται οι κόνδυλοι από τους σβόλους.

Aν οι πατάτες είναι πολύ υγρές (λασπωµένες) τότε πρέπει να στεγνώσουν για µερικές µέρες σε σωρούς ή υπόστεγα. Πά­ντοτε οι πατάτες πρέπει να προστατεύονται από τον ήλιο και τη λίτα µε κάλυψή τους µε ποκαλάµες ή σακούλες από κανα­βάτσο ή ρούχινο κάλυµµα και όχι µε το φύλλωµα τους.

Tέλος, οι ψεκασµοί για την καταπολέµηση της λίτας και του περονόσπορου, πρέπει να είναι έγκαιροι και συνεχείς στις πε­ριόδους που υπάρχουν ευνοϊκές καιρικές συνθήκες. Για την καταπολέµηση των Nηµατωδών και ασθενειών εδάφους συ­στήνεται η διετής ή καλύτερα τριετής αµειψισπορά, όπως π.χ. σιτηρά -ψυχανθές -πατάτες και να µη φυτεύεται το ίδιο χω­ράφι κάθε χρόνο.

πηγή: ΠΟΕΟ